Kimi için Vuslat tır ölüm,kimi için ise yokluk hiçlik.kimi sonsuz alem olarak bilir.herkesin gideceği yer,her nefsin tadacağı bir taddır ölüm.Allah herkese hayırlı ölümler versin,ölümün de hayırlısını versin rabbim gibi yakarışlarımız, hep hep öteki aleme gidiş yolunda imanlı gitmek,gözleri kapalı gitmek,cepleri dolu dolu gitmekle ilgili dua ve dileklerimizdir.daha 18 imi doldurmamıştım şimdilerde Ali sarının çalıştırdığı o zamanlar namı diğer kahveci yaşarın işlettiği kahvede görmüştüm o resmi,doğumdan mezara giden o yolu,o kısacık yolu tasvir eden basit bir resimdi ve o zamanlar sanki ölüm bana,ihtiyarlık bana çok ama çok uzaktı dün gibiydi daha dün gibi.işte gelmiştim işte geçiyordum kimler kimler gelip geçmemiştiki bu fani alemden. benim benliğim,varlık bilincim oluştukça öğrendiğim bilmem kaç milyarıncı can,bilmem kaç milyarıncı bilinç olduğum düşüncesi ürkütmüştü çok.ben,aslında önemsiz,ve aslında bir o kadar da önemli,görev ve sorumluluk yüklenmiş çok karmaşık felsefi anlamlar içeren bir CAN dım.bazen çok zor gelmişti hayat yorucu,bıktırıcı bazende çok eğlenceli hiç bitmeyecekmiş gibi.alınan tadlar,edinilen zevkler de hep hep geçici idi hepte bir avamlık vardı,hamlık vardı hemen tüm zevklerde sanki asıl zevk asıl tad asıl aşk asıl asıl istenen o her ne ise tadılan o değildi sanki ve gençken bunların hiçbirinin farkına varılmıyordu.... böyle böyle geçerken hayat bir de bakmışsın hala alınmak istenen tad alınamamış edinilmek istenen zevk edinilmemişti.ilginçti çok ilginçti.
herkesin bir ömrü vardı ama kısa ama uzun,herkesin bir hikayesi olmuştu ama acı ama tatlı.farketmiyordu farketmiyordu.peygamberde olsan farketmiyordu en büyük cahilde(ebu cehil) olsan.
Allah rahmet eylesin.