netteki eviniz......
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
netteki eviniz......

kasabamız, sosyal, kültür ve siyaset


Bağlı değilsiniz. Bağlanın ya da kayıt olun

Yaşanmış bir hikaye(lütfen okuyunuz)

3 posters

Aşağa gitmek  Mesaj [1 sayfadaki 1 sayfası]

1Yaşanmış bir hikaye(lütfen okuyunuz) Empty Yaşanmış bir hikaye(lütfen okuyunuz) Salı Ara. 28, 2010 7:30 am

aybüke

aybüke

Savaşın en kanlı günlerinden biri. Asker en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru
altındaydılar. Asker teğmene koştu ve:
- Teğmenim. Fırlayıp
arkadaşımı alıp gelebilir miyim?..
Delirdin mi? der gibi baktı teğmen...
- Gitmeye değer mi?. Arkadaşın delik deşik olmuş. Büyük olasılıkla
ölmüştür bile.. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakın..
Asker ısrar etti ve teğmen "Peki " dedi.. "Git o zaman.."
İnanılması güç bir mucize. Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa
döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar. Teğmen kanlar içindeki askeri muayene etti.. Sonra onu sipere taşınan arkadaşına döndü:
- Sana değmez hayatini tehlikeye atmana değmez demiştim. Bu zaten ölmüş..
- Değdi teğmenim. dedi asker..
- Nasıl değdi? dedi teğmen. Bu adam ölmüş görmüyor musun?..
- Gene de değdi komutanım. Çünkü yanına
ulaştığımda henüz sağdı..
Onun son sözlerini duymak dünyaya bedeldi benim icin..
Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı:
Mustafa Geleceğini biliyordum!.. demişti arkadaşı... Geleceğini biliyordum..







site yönetimi

site yönetimi
yönetim
yönetim

Türk askerinin ruhun da olsa gerek.bizim cibilliyetimiz bu olmalı.olsa gerek..güzel paylaşım.teşekkür ederiz...

http://savkasabasi.org

3Yaşanmış bir hikaye(lütfen okuyunuz) Empty Geri: Yaşanmış bir hikaye(lütfen okuyunuz) Perş. Ara. 30, 2010 12:33 am

Itri

Itri
HİPERAKTİF ÜYELERİMİZ DEN
HİPERAKTİF ÜYELERİMİZ DEN

İşte dayanışma, yardımseverlik ve vefa duygusu..
Yaşamadım ama tahmin ediyorum; o an anlaatılamaz . Kelimeler anlatamaz bunu..
Ne yalan söyleyeyim: "Böyle adamlar kaldımı şimdi?" diye düşünüyorum. Muhakkak vardır. Temiz Anadolu delikanlılarında ne cevherler vardır. Ama "ordumuzun kaçı yapar şimdi bu fedakarlığı" diye düşünüyorum. Şu son Balyoz planlarından, poyrazköyde çıkan cephaneliklerden, camileri bombalamaya kadar düşünenlerden, gerektiğinde silahı millete doğrultup darbe yapabilenlerden.. liste uzatılabilir. Bunları görünce ister istemez düşünüyorum.

Hikayenin güzelliğini mahfettim, görüyormusunuz? Eğer Aybike rahatsızsa yazımı silerim.

Sayfa başına dön  Mesaj [1 sayfadaki 1 sayfası]

Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz